امام صادق علیه السلام فرمود:

«در حالى که امیرالمؤمنین علیه السلام همراه با گروهى از یارانش بود، مردى نزد ایشان آمد و گفت: اى امیرالمؤمنین، من با پسرى آمیزش کرده‎‏ام ؛ مرا پاک کن.

امیرالمؤمنین علیه السلام به او فرمود: اى فلان، برو به منزلت؛ شاید صفرایت طغیان کرده است(توجه: اعتراف به گناه مانند خود گناه حرام است حتی برای امام معصوم ) . فرداى آن روز آن مرد مجددا نزد امام علیه السلام آمد و به امام گفت: اى امیرالمؤمنین، من با پسرى آمیزش کرده‎‏ام؛ مرا پاک ساز. حضرت به او فرمود: اى فلانى، برو به منزلت؛ شاید صفرایت طغیان کرده است و هذیان مى‏ گویى. تا آن که پس از بار اول، سه بار چنین کرد. در بار چهارم به او گفت: اى فلان، رسول خدا صلى الله علیه و آله در مورد همانند تو سه حکم داده است. تو هر کدام را که مى‏خواهى، انتخاب کن. او پرسید: آن سه [حکم‏] چیست اى امیرالمؤمنین؟ حضرت فرمود: یک ضربه شمشیر در گردنت، هرچه که با تو بکند [به هر جا که برسد]؛ یا پرت کردن از کوه با دست و پاى بسته یا سوزاندن با آتش.

آن مرد به امیرالمؤمنین علیه السلام گفت: کدامین یک از این سه تا بر من سخت‏تر است؟ حضرت فرمود:

سوزاندن با آتش. آن مرد گفت: من همین را اختیار مى‏کنم، اى امیرالمؤمنین. حضرت فرمود: خویش را براى سوزاندن آماده ساز. مرد گفت: باشد. آن‏گاه دو رکعت نماز گزارد و پس از آن در حالت تشهد نشست و گفت: خدایا، من گناهى کرده ‏ام که تو خود مى‏ دانى و من از این کار ترسیده‏ام و آمده‏ام نزد وصى رسول تو و پسر عموى پیامبرت و از او خواسته‏ ام تا مرا پاک کند. او هم مرا بین سه نوع از عذاب مخیر ساخت. خدایا، من هم سخت‏ترین آن را اختیار کردم. خدایا، از تو مى‏خواهم که این را کفاره گناهانم قرار دهى و مرا با آتشت در آخرتم نسوزانى. سپس در حالى که مى‏ گریست بپا خاست تا آن که در چاله‏اى که امیرالمؤمنین علیه السلام براى وى کنده بود، نشست- در حالى که مى‏دید آتش در اطرافش شعله مى‏کشد.

امام صادق علیه السلام فرمود: در اینجا امیرالمؤمنین علیه السلام گریست و یارانش هم گریستند. امیرالمؤمنین علیه السلام به آن مرد گفت: اى فلان، برخیز؛ تو فرشتگان آسمان و زمین را به گریه درآوردى. خداوند توبه‏ات را پذیرفت. بپا خیز و دیگر به سراغ آنچه انجام دادى، مرو».

  منبع : منابع فقه شیعه (ترجمه جامع أحادیث الشیعة)، ج‏30، ص: 759

(برگرفته شده از 313fadaii.blog.ir)

مینودشت