امام صادق علیه السلام فرمود:
«در حالى که امیرالمؤمنین علیه السلام همراه با گروهى از یارانش بود، مردى نزد ایشان آمد و گفت: اى امیرالمؤمنین، من با پسرى آمیزش کردهام ؛ مرا پاک کن.
امیرالمؤمنین علیه السلام به او فرمود: اى فلان، برو به منزلت؛ شاید صفرایت طغیان کرده است(توجه: اعتراف به گناه مانند خود گناه حرام است حتی برای امام معصوم ) . فرداى آن روز آن مرد مجددا نزد امام علیه السلام آمد و به امام گفت: اى امیرالمؤمنین، من با پسرى آمیزش کردهام؛ مرا پاک ساز. حضرت به او فرمود: اى فلانى، برو به منزلت؛ شاید صفرایت طغیان کرده است و هذیان مى گویى. تا آن که پس از بار اول، سه بار چنین کرد. در بار چهارم به او گفت: اى فلان، رسول خدا صلى الله علیه و آله در مورد همانند تو سه حکم داده است. تو هر کدام را که مىخواهى، انتخاب کن. او پرسید: آن سه [حکم] چیست اى امیرالمؤمنین؟ حضرت فرمود: یک ضربه شمشیر در گردنت، هرچه که با تو بکند [به هر جا که برسد]؛ یا پرت کردن از کوه با دست و پاى بسته یا سوزاندن با آتش.
آن مرد به امیرالمؤمنین علیه السلام گفت: کدامین یک از این سه تا بر من سختتر است؟ حضرت فرمود:
سوزاندن با آتش. آن مرد گفت: من همین را اختیار مىکنم، اى امیرالمؤمنین. حضرت فرمود: خویش را براى سوزاندن آماده ساز. مرد گفت: باشد. آنگاه دو رکعت نماز گزارد و پس از آن در حالت تشهد نشست و گفت: خدایا، من گناهى کرده ام که تو خود مى دانى و من از این کار ترسیدهام و آمدهام نزد وصى رسول تو و پسر عموى پیامبرت و از او خواسته ام تا مرا پاک کند. او هم مرا بین سه نوع از عذاب مخیر ساخت. خدایا، من هم سختترین آن را اختیار کردم. خدایا، از تو مىخواهم که این را کفاره گناهانم قرار دهى و مرا با آتشت در آخرتم نسوزانى. سپس در حالى که مى گریست بپا خاست تا آن که در چالهاى که امیرالمؤمنین علیه السلام براى وى کنده بود، نشست- در حالى که مىدید آتش در اطرافش شعله مىکشد.
امام صادق علیه السلام فرمود: در اینجا امیرالمؤمنین علیه السلام گریست و یارانش هم گریستند. امیرالمؤمنین علیه السلام به آن مرد گفت: اى فلان، برخیز؛ تو فرشتگان آسمان و زمین را به گریه درآوردى. خداوند توبهات را پذیرفت. بپا خیز و دیگر به سراغ آنچه انجام دادى، مرو».
منبع : منابع فقه شیعه (ترجمه جامع أحادیث الشیعة)، ج30، ص: 759
(برگرفته شده از 313fadaii.blog.ir)
مینودشت
مینودشت
