مسأله 1892: (اعتکاف) عبارت از ماندن در مسجد جامع است، به قصد عبادت و تقرّب به درگاه الهىو این کار، مستحب و داراى اجر و ثواب بسیار زیادى مىباشد.
مسأله 1893: پشت بام مسجد، زیر زمین و محراب آن جزو مسجد است و همچنین اگر مسجد توسعه پیدا کرده باشد. و فرقى نمىکند در حال اعتکاف، ایستاده باشد یا نشسته، بیدار باشد یا خواب.
مسأله 1894: هر وقتى که روزه گرفتن صحیح باشد، اعتکاف نیز صحیح است و بهترین اوقات آن، ماه رمضان مىباشد.
مسأله 1895: در اعتکاف چند چیز شرط مىباشد: 1 ـ ایمان 2 ـ عقل 3 ـ نیّت قربت 4 ـ روزه گرفتن 5 ـ کمتر از سه روز نباشد.
مسأله 1896: روزه گرفتن در حال اعتکاف شرط است. و حد اقل آن سه روز مىباشد، چه روزه مستحب باشد و چه واجب، حتى با روزه قضا و روزه استیجارى نیز اعتکاف صحیح است.
مسأله 1897: در اعتکاف اجازه پدر و مادر نسبت به فرزند، در صورتى که اعتکاف، باعث اذیت آنها شود و اجازه شوهر به زن و مولا به غلام خود، لازم است.
مسأله 1898: حداقل اعتکاف، سه روز است و اگر فقط یک روز و یا دو روز نیّت کند، اعتکاف باطل است، امّا بیشتر از سه روز اشکال ندارد.
مسأله 1899: در مدّت اعتکاف، باید در مسجد به قصد اعتکاف بماند، مگر براى انجام کارى لازم و ضرورى، یا براى انجام کارى واجب، مانند شهادت دادن و یا کارى مستحب، مانند تشییع جنازه مؤمن یا صله ارحام بیرون رود و اگر از روى ندانستن مسأله و یا فراموشى از مسجد بیرون برود، اشکال ندارد.
مسأله 1900: بهتر است اعتکاف، در یکى از این مساجد باشد: مسجدالحرام، مسجدالنبى(ص)، مسجد کوفه و مسجد بصره.
مسأله 1901: چند چیز بر شخص معتکف حرام است و اعتکاف را باطل مىکند:
1 ـ جماع. و بنا بر احتیاط در مدت اعتکاف، مرد و زن نمىتوانند، یکدیگر را ببوسند و یا لمس کنند. و همچنین استمناء نیز حرام و بنا بر احتیاط اعتکاف را باطل مىکند.
2 ـ بوییدن عطر و چیزهاى خوشبو مانند گلها به منظور لذّت.
3 ـ مجادله و بحث کردن، براى اظهار فضل، علم و برترى، اما اگر براى ثابت کردن حق باشد، اشکال ندارد.
4 ـ خرید و فروش و بنا بر احتیاط واجب از هر نوع تجارت اجتناب نماید، مگر براى کارهاى ضرورى مانند خرید خوردنى و آشامیدنى براى خود.
مسأله 1902: چیزهایى که بر معتکف حرام است، فرق نمىکند که شب مرتکب شود یا روز، و چیزهایى که روزه را باطل مىکند و در احکام روزه بیان شده، اعتکاف را نیز باطل مىنماید.
مسأله 1903: مىتوان اعتکاف مستحب را در دو روز اول قطع نمود، ولى اگر دو روز گذشت روز سوم واجب مىشود.
مسأله 1904: جایز است در هنگام نیّت اعتکاف، شرط کند هر وقت خواست، حتى در روز سوم، از اعتکاف رجوع نماید.