ا
نظر بدهید |
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، معارف عمیق مهدویت ضامن سلامت و سعادت جامعه و فرد فرد انسانهاست، اعتقاد به بشارتهای پیامبران گذشته و ائمه دین(ع) افراد با انگیزه و پرتوانی را در جامعه میتواند پرورش دهد، باور به حضور امامی ناظر بر اعمال، از جنبه فردی موجب پاک نگاه داشتن روح و پیرآستن اعمال از زشتیهاست و از جنبه اجتماعی باعث همدلی مؤمنان و ایستادگی در برابر ظالمان میشود، کارکرد وسیع و عمیق آموزههای مهدوی، جذابیت خاص موضوع را نشان میدهد، به همین دلیل، قشرهای مختلف جامعه پرسشهای بسیاری در این موضوع دارند که لزوم پاسخگویی صحیح به آنها از راهی مطمئن بر کسی پوشیده نیست.
پژوهشکده مهدویت در کتاب «مهدویت، پرسشها و پاسخها» به برخی از شبهات اینگونه پاسخ میدهد:
*امام زمان(عج) درباره ظهور خود چه فرمودهاند؟
ـ مهمترین سخن آن حضرت در این باره مطلبی است که از طریق محمد بن عثمان (دومین نایب خاص) در پاسخ به نامه اسحاق بن یعقوب، بیان فرمودهاند، در آن جا آمده است:
و اما وقت ظهور من به اراده خداوند متعال بستگی دارد، کسانی که وقت آن را تعیین میکنند، دروغگو هستند.
ابوعلی میگوید: از محمد بن عثمان عمروی شنیدم که میگفت: ... و پرسیدم که فرج کی خواهد بود؟ پاسخ آمد: تعیینکنندگان وقت، دروغ میگویند.
در بیان امام مهدی(عج) و روایات سایر ائمه نیز تعیین وقت برای ظهور مردود شمرده شده است، البته حضرت(عج) فرمودهاند: «برای تعجیل فرج، زیاد دعا کنید».
*آیا خود امام زمان(عج) مایل و منتظر ظهور است؟
ـ باید بدانیم که امام زمان(عج) از همه ما بیشتر آرزوی ظهور دارد و برای آن دعا میکند و بارها به شیعیان نیز فرمودهاند: برای تعجیل در ظهورم دعا کنید، آن حضرت با دیدن این همه ظلم و فساد، بیش از ما ناراحت میشود و منتظر روزی است که بتواند عدالت و معنویت و اسلام را در تمام جهان حکمفرما کند.
طبق روایت امام صادق(ع)، منظور از مضطر (ناچار) در آیه 62 سوره نمل، امام زمان(عج) است؛ یعنی ایشان در دوران غیبت در حال ناچاری به سر میبرند و هر آن منتظر پایان این دوران است.
*امام زمان(عج) هنگام ظهور به چه زبانی صحبت میکنند؟
برای نوع گویش امام مهدی(عج) دلیل و مدرک خاصی نداریم، اما بر اساس روایات مربوطه، امام معصوم به همه زبانها آگاه است و با هر کس به زبان خودش سخن میگوید؛ مقتضای امامت نیز همین است، ضمن آنکه حضرت مهدی(عج) در زمان غیبت و در تشرفات نیز به زبان شخص مخاطب سخن گفته است؛ زیرا مقتضای ایجاد ارتباط کلامی نیز همین است.
آری، شاید با توجه به اینکه زبان قرآن و سنت (زبان اسلام) عربی است، در حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) نیز زبان رسمی زبان عربی باشد (همان گونه که در دنیای امروز انگلیسی، زبان بینالمللی است) و همه مردم یا غالب آنها به زبان عربی آشنا خواهند شد.
*آیا میتوان وقت ظهور را پیشبینی کرد؟
ظهور امام زمان(عج) به اراده الهی بستگی دارد که در صورت فراهم بودن شرایط، به دستور خداوند تحقق میباید، بنابراین تاریخ آن را فقط خداوند میداند و هیچکس نمیتواند تاریخ دقیق آن را پیشبینی کند، در روایات بیان شده که هر کس وقتی را برای ظهور مشخص کند، دروغگوست.
«مهزم اسدی» از امام صادق(ع) پرسید: فدایت شوم! ظهور قائم آل محمد(عج) و تشکیل دولت حق که در انتظارش هستید، طول کشید؛ این امر کی تحقق خواهد یافت؟.
حضرت(ع) فرمود: تعیینکنندگان وقت ظهور دروغ گویند؛ عجلهکنندگان هلاک میشوند و کسانی که تسلیم هستند، نجات مییابند.
خود امام زمان(عج) در این باره فرمودهاند: ظهور فرج، به اراده خداوند متعال بستگی دارد و کسانی که برای ظهور وقت تعیین میکنند، دروغگو هستند.
بنابراین هیچ کس نمیتواند زمان ظهور را پیشبینی کند، البته ما باید همیشه و در هر لحظه منتظر ظهور باشیم و از عجله، تعیین وقت و گوش سپردن به سخن کسانی که وقت مشخص میکنند، بپرهیزیم و همواره تسلیم امر خداوند باشیم.
*آیا ظهور نزدیک است؟
در این که ما در دوره آخرالزمان به سر میبریم، تردید نداریم؛ اما در چه مقطعی از آخرالزمان، معلوم نیست و تحقق نشانههای عمومی ظهور، دلیل بر تحقق شرایط ظهور نیست؛ زیرا در نشانههای عمومی، چون علایم، غیر حتمی و دارای مراتباند، احتمالهای دیگری هم وجود دارد، امیدواریم که انشاءالله ظهور حضرت نزدیک باشد.
*آیا امام زمان(عج) جمعه ظهور میکند؟
روز جمعه از چند جهت اختصاص به امام زمان(عج) دارد: یکی آنکه ولادت حضرت در آن روز بوده و دیگر آن که ظهور آن حضرت در روز جمعه خواهد بود، ولی وقوع ظهور در روز جمعه امری قطعی نیست؛ اگر چه طبق بعضی از روایات، ظهور در روز جمعه خواهد بود.
*چرا امام زمان(عج) در روز جمعه ظهور میکنند؟
اولاً، حکمت بعضی مسائل برای ما روشن نیست و ممکن است در آینده روشن شود.
ثانیاً، از نظر اسلامی، جمعه عید است و شرافت بسیاری دارد، از این جهت مناسبت دارد که ظهور مهدی(عج) که از اشرف حوادث عالم است، در چنین روز شریفی واقع شود، همانگونه که میلاد با سعادتش در جمعه واقع شده است، زیارت آن حضرت در روز جمعه مستحب به شمار میرود و سفارش شده است.
ثالثاً، مسئله وقوع ظهور در روز جمعه، امری قطعی و تغییرناپذیر نیست.
به گزارش خبرنگار آئین و اندیشه خبرگزاری فارس، آیتالله سید احمد خاتمی در جمع عزاداران حسینی و تشییعکنندگان پیکر آیتالله آقا مجتبی تهرانی در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) اظهار داشت: گفته شد آیتالله تهرانی دوست داشت در اربعین به امام حسین(ع) بپیوندد و اکنون چنین شد و در این مکان مقدس آرام میگیرد.
امام جمعه موقت تهران گفت: در روایتی از امام حسن (ع) آمده است که مؤمن نشانههایی دارد؛ نخست اینکه مؤمن هم نماز واجبش را میخواند و هم نماز مستحبش که اسم آن نوافل است.
وی افزود: شیعه واقعی نمازش را اول وقت میخواند و هم به ملاقات خصوصی با خدا بها میدهد و با نوافل محبوب خدا میشود.
خاتمی با بیان اینکه عبادت سحر انسان را در مقابل انحراف بیمه میکند، گفت: خدا مؤمن سحر بیدار را در گردابهای زندگی تنها نمیگذارد و امام حسن عسکری(ع) فرمودند: در سحر تمام درهای خدا به روی بندگانش باز است.
این استاد حوزه علمیه ادامه داد: انسانی که محبوب خدا شد، گوشش گوش خدایی میشود و چشم او چیزی را میبیند که دیگران نمیبینند. دست و زبانش نیز خدایی میشود. انسان مؤمن صورت و پیشانی خود را در مقابل خدا به خاک میگذارد.
وی در پایان ضمن اشاره به سند زیارت عاشورا از زبان امام محمد باقر(ع) گفت: زیارت عاشورا «حدیث قدسی است» و انسان اگر در گرفتاریها زیارت عاشورا بخواند، خدا به وی کمک کند.
MINOODASHT : It is located on the farthest end of the east of Golestan province and from the north is connected to the Republic of Turkminstan With 126 km joint boundary , from the south to semnan province , the east to khorasan province and the west to the Gonbad-e-kavoos . The extent of Minoodasht is about 6485.8 sq.km and the population is about 251561 people, consisting different racial groups and the average of 37 people in one kilometer , gathering in three main cities (Minoodasht , Galikesh , Calaleh ) , and also four districts and 12 rural districts . |
|
Tourism Attractions of Minoodasht : The most important tourism attractions of this city province is the national park of Golestan , which is considered as the first national park of iran , the extent of this park is about 92000 hectars which is also registred internationally . because of the existence of a whole natural living , it has been visited by many researchers , Scientists , Ecologists and Tourists every year . |
|
Flowing rivers , having many Freshness springs and beautiful falls like loveh , many rivers such as , Atrak , Dogh , Edghan , khr khr , bahari lar , Narm-Ab and chehel-chai are other attraction of this region . This town from the point of tribal life and acceptance of tribe , has been known not only in this state , but all over Iran . Specific productions of the region are silk worm and honey . |
مسعود رجوی که در کادر رهبری سازمان مجاهدین خلق قرار داشت، قبل از تاسیس سازمان به عنوان دانشجو به خارج از کشور سفر کرد و ظاهرا در همین زمان بوده با فراماسون ها ارتباط برقرار کرد و به عضویت این سازمان مرموز درآمد.
به نظر می رسد ارتباط با این سازمان و همکاری با ساواک، مسعود رجوی را از اعدام و مرگ حتمی نجات داد. رجوی جزو اولین نفرات دستگیر شدهی سازمان در شهریور سال 1350 بود که خودباختگی و ضعف شدید روحی و روانی اش را نشان داد و این موضوع از نامههای وی به همسرش به خوبی مشهود است.
رجوی برای نجات جان خود تن به همکاری گسترده با ساواک داد و باعث دستگیری بسیاری از دوستان حود و اعضای اصلی سازمان از جمله حنیف نژاد گردید. با اعتراف رجوی و دوستانش حدود هفتاد نفر از اعضای اصلی و فرعی سازمان که در خانه های تیمی مخفی شده بودند، دستگیر شدند. این اعترافات در پرونده رجوی ثبت شد و ساواک تهران در نامهای که به دادگاه نظامی ارتش نوشت، ضمن اشاره به این همکاری، خاطر نشان کرد که مصلحت اقتضا می کند در مجازات وی تخفیف داده شود. البته سازمان عفو بین الملل هم که دو تن از برادران رجوی در آن کار می کردند، با وساطت اینها و اعمال نفوذ فراماسونها لطف ویژهای به وی ابراز داشت و از رژیم ایران خواست علاوه بر تخفیف در مجازات، وسایل آسایش رجوی را نیز فراهم کند. این در حالی بود که اتهام رجوی و دوستان دیگرش که به اعدام محکوم شدند یکسان بود و همه متهم به اقدام علیه امنیت کشور و برهم زدن نظم عمومی شده بودند.
به هر حال مجموعه ی این عوامل باعث شد که رجوی به رغم اینکه همهی دوستانش به جوخه ی اعدام سپرده شدند، از یک درجه تخفیف برخوردار شود و حبس ابد بگیرد.
در پی درگذشت آیت الله آقا مجتبی تهرانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام پیام تسلیتی صادر کرد.
به گزارش خبرآنلاین متن پیام آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی بدین شرح است:
«انالله و اناالیه راجعون»
ارتحال عالم ربّانی، مجاهد فقیه، استاد بزرگ اخلاق، حضرت آیتاللهالعظمی حاج آقا مجتبی تهرانی ضایعهای بزرگ برای عالم شیعه و بهویژه ملت مسلمان ایران است.
آن عالم فقید که از شاگردان مبرز مکتب فقهی، فلسفی، اصولی، اخلاق و عرفان حضرت امام خمینی(ره) و حضرات آیات اعظام بروجردی(ره) و گلپایگانی(ره) به شمار میرفت، خود نیز منشاء تربیت و آموزش چهرههای انقلابی مؤمن و متدین بسیاری گردید.
ایشان سالیان سال، عمر پربرکت خویش را مصروف تدریس عمومی اخلاق و معارف اسلامی و معصومین(ع) به تشنگان معرفت الهی در قبل و بعد از انقلاب و هدایت و تربیت نفوس مستعد نسل جوان و انقلابی نمودند.
ارتحال آن عالم ربّانی را در آستانه فرا رسیدن اربعین حسینی که اندوهی ژرف در دل همه هموطنان و شیعیان جهان پدید آورد، به علمای اعلام و حوزههای علمیه، شاگردان، طلاب، دوستداران و بهویژه فرزندان و اعضای محترم بیت آن عالم فقید تسلیت میگویم.
از درگاه خداوند متعال برای آن عالم وارسته و تربیتیافته خاندان علم و شهادت علوّ درجات و برای برادر بزرگوارشان حضرت آیتالله حاج آقا مرتضی تهرانی و فرزندان فاضل و روحانی و بازماندگان محترم صبر و شکیبایی مسألت دارم.
اکبر هاشمی رفسنجانی ،رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام
امام خامنه ای در منزل آیت الله تهرانی
سید امام رضی الدین علی بن طاووسی حسنی در کتاب لهوف و شیخ فقیه ابن نعا در کتاب مثیر الاحزان آوردهاند که خاندان رسالت پس از رهایی از اسارت در خدمت امام زین العابدین(ع) از شام حرکت کرده و در میان راه از شخص همراه خودشان که یزید بر آنها گماشته بود میخواهد که قافله را به عراق ببرد و وی قافله را به عراق برگردانده و وارد کربلای معلی شدند و جابر بن عبدا... انصاری را در آنجا ملاقات نمودند و بعد رهسپار مدینه شدند.
اما بر این گفتار که در صفحه(211) لهوف و صفحه(95) مثیر الاحزان آمده است.عدهای اشکال مینمایند و میآورند.از عبارات فوق در نمیآید که اهل بیت عصمت و طهارت(ع)در روز بیستم صفر المظفر سال 61 هجری قمری به کربلا رفته باشند. و لکن باید گفت اگرچه عبارت فوق بدون ذکر روز است ولی بلا شک مراد آن بزرگواران از رجوع زنان و عیالات امام حسین(ع)به کربلای معلی و ملاقات با جابر بن عبدا... انصاری در اربعین بوده است و کسی در غیر روز اربعین ملاقات آن را ننوشته است و عموم علمای شیعه و حضرت امام خمینی(ر ه)همین معنا را از عبارات آن دو عالم بزرگ ذکر کردهاند:چنانچه شیخ فخر الدین طریحی نجفی که از اکابر علماء امامیه است در صفحه(894) کتاب منتخب خود بر همین معنا تصریح دارد و عموم مورخین و ارباب مقاتل بر همین سخن اتفاق دارند که تشرف جابر به زیارت سید الشهداء در اربعین اول بوده و رسیدن اسیران آزادیبخش و امام سجاد(ع) به کربلای معلی و ملاقات با جابر در همان روز بوده.
ابوریحان بیرونی حکیم و ریاضیدان مشهور قرن چهارم هجری نیز در کتاب نفیس(الاثار الباقیه)صفحه(293)تصریح فرموده که در روز بیستم صفر سر مبارک امام حسین(ع)را به بدن ایشان ملحق کردند و چهل نفر از اهل بیت وی پس از مراجعت از شام قبر آن امام همام را زیارت نمودند. بعضی از این دید به این قضیه اشکال مینمایند که چگونه ممکن است در مدت چهل روز کاروان اسلام به کوفه و شام بروند و سپس به کربلای معلی برگردند.
باید گفت:اولا راهی میان شام و عراق است که به مدت یک هفته مسافران از شام و عراق میرسند و چون برخی از آن راه اطلاعی ندارند،در این سیر و حرکت شبه مینمایند.
علامه حاج سید محسن امینی عاملی نیز که از علمای بزرگ شیعه امامیه در عصر اخیر میباشد در تالیف نفیس خود(اعیان الشیعه)این سخن را تصدیق کرده و به این راه اشاره فرموده است.
ثانیاً در کتاب(قرة العین)صفحه(47) به تالیف علامه عبدا...بن محمد که از کتب معتبره میباشد قضیه رفتن عمره به شام برای رساندن نامهی عبدا...بن عمر بن یزید بن معاویه جهت رهایی مختار ثقفی از زندان را آورده و نوشته است:
وقتی که عمرهنامه خلاصی مختار ثقفی را در شام از یزید گرفت در ظرف یازده روز خودش را به کربلا رسانید و نامه را به ابن زیاد داد و مختار را از حبس وی رهانید.
باز در صفحه(88) همان کتاب نقل کرده که مروان،عامر بن ربیعه را با یک صد هزار لشکر از شام برای جنگ با مختار حرکت داد و آنها با جدیت تمام در مدت ده روز به کوفه رسیدند.
ثالثاً جمع کثیری از علما و مورخین و محققین تصریح نمودهاند که اسیران آزادیبخش روز اول ماه صفر سال 16 هجری قمری وارد شام شدهاند و ابو ریحان بیرونی نیز در کتاب نفیس(الاثار الباقیه) صفحه(133)بر این مطلب تصریح نموده است.
با اینکه اسرا در کوفه چند روزی در زندان به سر میبردهاند و به نقلی در روز (15) و به قولی در روز (20) محرم الحرام به طرف شام حرکت داده شدهاند و ده یا پانزده روز در راه بودهاند و بنابر همین اقوال برگشت آنان به کربلای معلی بیش از همین مدت طول نمیکشد با توجه به اینکه کاروان اسرا را به کربلا در بیستم صفر همان سال بیان مینماید. با عنایت به جو حاکم بر شام که یزید نمیتوانست اسیران را به بیش از چند روز در آنجا نگهداری نماید و با توجه به نقل امام ابی جعفر بن جریر طبری در کتاب تاریخش که توقف اسرا در شام بیش از ده روز نمیداند قطعا ورود مجدد کاروان اسرای آزادیبخش به کربلا در همان روز (بیستم صفر) میباشد. شیعه نیز بر همین قول موکد است و به همین مناسبت در این روز خود را در غم اهل بیت عصمت و طهارت(ع) شریک میشمرد و برای زنده نگهداشتن یاد حضرت ابا عبدا... الحسین(ع)و یاران باوفایش در سراسر جهان مجالس عزاداری برپا مینماید...
چهل روز از حادثهی جانسوز عاشورای سال 61 هجری میگذشت.کربلا در بستر حیاتی تبزده هر روز خورشید را در نگاهی مایوس و ماه را در بدرقهای محزون نظاره میکرد.کران تا کرانه چهرهی فرات از ضربت سیلی امواجی خروشان نیلی شده بود.
چهل روز از واقعهای میگذشت که در آن عصارهی تعالی فضائل یعنی فرزند زهرا(س)در مصاف با پلیدترین انسان روزگار قرار گرفت. حسین(ع) از سفرهی شهادت بهترین توشه را دربرگرفت و فرزند معاویه با ننگی عمیق و همآغوش گردید. حادثه تلخ بود اما میوهای شیرین نهالی که در روز کاشته شد تا همیشه تاریخ در بازار زمان متاعی گرانبهاست مبارزهی معروف با منکر،عدل با ظلم و پاکی و ناپاکی.
...و اینجا سرزمین کربلاست-نامی آشنا هنوز صدای اذان حج بن سروق جعفی در پهندشت کربلا در پرواز است هنوز شب عاشوراست و از ماذنهی این بیابان تفتیده، صدای مناجات صالحان روزگار زمزمه میشود. ترنم دلانگیز عباس بن علی(ع)، علی بن حسین(ع)، حبیب بن مظاهر، حجج بن مسروق جعفی، مسلم بن عوسجه و...کدام گوش است که نشنیده باشد نغمهی ابا عبدا... را که در روز عاشورا به مدافعان حکومت فرزند معاویه بانگ برزد که:
القتل اولی من رکوب العار و العار اولی من دخول النّارا
و در آن سوی خیمههایی پر از شرم و حیا برپاست و صدای رنگ باختهی طفلانی معصوم و زنانی محجوب از سوز عطش گوش هر آزاده را میآزارد. اینجا نینواست، شاگرد حسین و کربلا و هر شب به امید دیدن روی حسین(ع)سر بر بالین میگذارد و اکنون یک اربعین از آن روز گذشته است.
بدون شک اربعین ابا عبدا...(ع)، با زیارت جابر بن عبدا... انصاری از قبر مطهر ان مظلوم توام است و در اربعین هر سال نام جابر زنده میشود.
کربلا برای جابر ناآشناست و نه حسین(ع) برای این اصحابی پاکباخته غریب است. جابر از خاندان وحی نیست ولی پیوند زندگی او با اهل بیت آنچنان محکم است که مرگ نیز نمیتواند این علقه را سست نماید. جابر در زمان خروج ابا عبدا... از مدینه نابینا و ناتوان شده بود ولی ذرهای تردید در حقانیت قیام آن حضرت نداشت. جابر قدم به قدم در حالی که عصای او در دست غلامش بود پیش میآمد. بهرغم ناتوانی، مردانه گام برمیداشت. رایحهی خوش قبر مطهر ابا عبدا...مشام او را نوازش میداد در هر قدم نام خدا را زمزمه میکرد و اشکهای جابر نگاهی بغضآلود به فرات کرد.فراتی که نتوانسته بود به لبهای پاکترین انسانهای روزگار جرعهای آب هدیه دهد. جابر با آب فرات غسل کرد. رفت تا آنجا که قبر مطهر ابا عبدا...(ع) را لمس کرد و با سه بار گفتن(یا حسین) از هوش رفت. عطیه عوفی که از شاگردان جابر و در این سفر همراه او و در کوفه میزبان او بود جابر را به هوش آورد. جابر انتظار داشت از حبیب خود جواب بگیرد که احبیب لا یجیب حبیبه انتظار حاصلی نداشت و خود جواب خود را داد که: چگونه جواب دهی در حالی که سر از بدنت جدا کردند و خون رگهای گلویت بر شانههایت جاری شد.
برگرفته از مجله گلستان قرآن، اردیبهشت 1380، شماره 63